درحال حاضر مشکل مسافت بزرگترين مشکل در سفرهاي بين کهکشاني به حساب ميآيد فاصله? ما با نزديکترين کهشان همسايه حدود 2.5 ميليون سال نوريست و پيمودن اين مسافت با تکنولوژي فعلي غير ممکن است.
حتي اگر اين مسافت را به ستارگان کهکشان راه شيري محدود کنيم، بايد سرعت خود را به سرعت نور نزديک کنيم، سفر با 10 درصد سرعت نور به نزديکترين ستاره يعني آلفا قنطورس در فاصله? 4.4 سال نوري، به اين معناست که بايد 44 سال با سرعت 107 ميليون کيلومتر بر ساعت در راه باشيم!
اين انرژي فقط از طريق پيش رانهاي هستهاي ميتواند تامين شود و تکنولوژي آن قرار است اولين بار در فضاپيماي اوريون پياده سازي شود. انفجار هزاران بمب هستهاي يکي پس از ديگري تا انرژي مورد نياز براي يک سفر ميان ستارهاي تامين شود.
اما بياييد ببينيم آلفا قنطورس کجاست ؟ آلفا قنطورس يک سامانه ستارهاي بوده که به همراه کوتوله سرخ پروکسيما قنطورس و آلفا قنطورس سي، که بسيار کمنورتر ميباشد يک سيستم سه ستارهاي را تشکيل ميدهند. اين سامانه ، از همه ستارهها به منظومه خورشيدي ما نزديک تر ميباشد و با چشم غيرمسلح نيز قابل مشاهده است.
استارشات همانند مأموريتهاي فضايي ديگر نميباشد که در آن يک موشک بزرگ براي حمل يک فضاپيماي سنگين پرتاب شود. به طور مثال، فضاپيماي افقهاي نو ناسا کمي بيش از نيم تن وزن دارد. در عوض فضاپيماي استارشات وزن و ضخامت بسيار کمي دارد تا بتواند خيلي سريع حرکت کند و مجموعهاي از آرايههاي ليزري روي زمين با شليک ليزر به سطح اين فضاپيما آن را وادار به حرکت ميکند. اندازه اين فضاپيما از يک تا سه و نيم متر بوده و وزن آن به اندازه يک جرعه آب است.
منبع : http://www.fanie.ir/space-travel/
اين پروژه به دليل نانوساختار فضاپيما براي ارسال به آلفا قنطورس قانع کننده است که در اين پروژه جرم فضاپيما حدود يک گرم و برابر با يک ورق کاغذ است . از همين رو بهراحتي ميتوان روي آن حسگر و دوربينهايي نصب کرد. اين حسگرها از تشعشات ميدانهاي مغناطيسي که از سيارات تابش ميشوند محافظت ميکند و همچنين موجهاي خاصي ار نور را شناسايي و اندازه گيري ميکنند که وجود حيات را نشان ميدهند.
سايت فني
درباره این سایت